Verlaten post
Het is een doodgewone woensdag. Mijn witte bus is volgeladen en ik heb weer tig adressen die ik vandaag moet afrijden. De meeste mensen zijn niet eens thuis als ik voor de deur sta. Een tikkeltje bezwaard klop ik vanochtend
Wie is Eva?
Eva, de eerste vrouw die dolend in het paradijs rondliep. Omgeven door de ongerepte natuur, genietend van de pure en rauwe schoonheid. Ze kon zich verliezen tussen de planten en bomen, luisterend naar het ochtendlied van de vogels. Ze wist
Avondstilte
‘Marcus, ben je daar?’ Ik duw de deur open, maar het blijft stil. Normaal begroet hij me altijd enthousiast. Ik reik naar het lichtknopje en klik hem aan, maar er gebeurt niks. Weer probeer ik de schakelaar, maar het blijft donker.